تغییر برای برابری

بیانیه بیش از پانصد تن از فعالان مدنی در همبستگی با زندانیان بند 350 اوین / اضافه شدن بیش از 200 امضای دیگر به بیانیه همبستگی با زندانیان بند 350

2014-04-28T07:46:50Z

در حالیکه مهلت جمع‌آوری امضا تا پایان شامگاه یکشنبه در نظر گرفته شده بود، بیش از 200 امضای دیگر به بیانیه افزوده شده که منتشر می‌شود. این در حالیست که هنوز 12 نفر از زندانیان سیاسی بند 350 در پی هجوم نیروهای امنیتی در پنجشنبه سیاه در انفرادی و اعتصاب غذا به سر می‌برند و هنوز خبری از قول مساعد مسئولین اجرایی و نظارتی برای پیگیری این حمله به زندانیان نیست و به عموم خواست‌های خانواده‌ها از جمله درمان آسیب‌دیدگان و ملاقات بی‌اعتنایی شده است.

با هجوم نیروهای امنیتی به بند 350 و ضرب و شتم زندانیان سیاسی روز 29 فروردین، تبدیل به پنجشنبه سیاه شد. خبرهایی که از زندان اوین می رسد گویای این است که انتقال زندانیان سیاسی مجروح به انفرادی، عدم رسیدگی پزشکی به آنها و ممنوع الملاقات کردن به انفرادی رفته ها وضعیت را بدتر از قبل کرده است. ضمن آنکه موضع گیری های ;پیاپی مسئولین و انکار آنها، انتشار مستند سراپا دروغ از صدا و سیما و پس از آن تهدیدهای رئیس قوه قضائیه مبنی بر عدم مماشات با فتنه گران و تایید ضمنی حمله به زندانیان سیاسی احتمال وقوع مجدد این قبیل اقدامات را بعید نمی نمایاند. پیگیری خانواده های این زندانیان باعث شد که این فاجعه در میان این صحنه آرایی ها گم نشود. آن ها با پیگیری خود موفق شدند تا با تعدادی از ممنوع الملاقاتها دیدار کنند و با تجمع در برابر دادستانی،کاخ ریاست جمهوری;و مجلس خواسته های خود را مطرح کنند. پس از آن این خانواده ها نیز تحت فشار امنیتی قرار گرفتند تا جایی که کاوه دارالشفا برادر یاشار دارالشفا از زندانیان مجروح دستگیر شد. امضا کنندگان این بیانیه، برآنند که صدای اعتراض خود را به مسئولان این اتفاق برسانند و همزاهی خود را با همه آنانی که در برابر این اتفاقات شوم ایستادگی کردند از جمله خانواده های زندانیان سیاسی اعلام کنند، در متن این بیانیه آمده است:

«مادران، پدران، همسران و خانواده‌های سرفراز!

هر نجوا و هر فریاد و هر قطره اشک شما را می‌شنویم و می‌بینیم. ما نه آن پنجشنبه سیاه را فراموش می‌کنیم، نه شما را. ما را همراه بدانید که همه ما می‌دانیم دروغ ماندنی نیست و آزادی در بند نمی‌ماند. همراهی با شما افتخار و وظیفه است، زین پس ما یک خانواده‌ایم، دست در دست هم، دل‌گرم به پشتوانه‌ی هم و پایدار برای رسیدن به خواسته‌ها، زین پس شما را در این دادخواهی تنها نخواهیم گذاشت و تلاش می‌کنیم انعکاس صدای بلند شما در برابر ناشنوایی مسئولان باشیم.

نه آن پنجشنبه سیاه را فراموش می‌کنیم، نه شما را!

باتون‌ها در زندان فرود آمد، استخوان‌ها شکست و خون‌ بر زمین سخت اوین ریخت و یک هفته بعد، سرفرازان برخاستند.

خبر غریبه بود، عدد آشنا. خبر می‌گفت آخرین پنجشنبه فروردین سال نو به خون‌هایی که در بند ۳۵۰ اوین ریخت و به استخوان‌هایی که شکست تمام می‌شود (*). آن پنجشنبه اما تمام نشد. تنی که آن روز زخم خورد، مادری که آن روز سراپا گوش شد و دلهره، همسری که هزار بار از روی آن خبرهای پیاپی تصویرهای زنده ساخت، و ملتی که این خبرها را شنید و دانست باید کاری کند، و ندانست چه کند... زخم آن پنجشنبه را فراموش نخواهد کرد.

دوشنبه ملاقات از راه رسید. سماجت خانواده‌ها اگر نبود، دیداری هم دست نمی‌داد. دیداری که همه دروغ‌ها را فاش کرد. آنچه رخ داده بود، هنوز در تن و صدای زندانیان خودنمایی می‌کرد. همسر یکی ‌شان بعد از ملاقات سالن را «صحرای کربلا» توصیف کرد. مادر دیگری می‌گوید فجیع‌تر از آنی بود که بتوانند به دروغ و انکار ردَش کنند.

حالا دیگر خبر غریبه نیست. نام‌ها را می‌شناسیم، چهره‌ها را دیده‌ایم و می‌دانیم همین حالا کدام‌هایشان گرسنه هستند و چندمین روز اعتصاب‌شان را می‌گذرانند. هیچ کس مسئول نیست و این هم برایمان غریبه نیست. کم‌کم دارد باورمان می‌شود که ما شهروندان یک ایرانیم و آنان مسئولان یک ایران دیگر.

تلویزیون گزارشی را نشان می‌دهد سراسر جعل خبر و حتی تصاویر هم مربوط به سالنی دیگر است... این هم برای همه آشناست. این همان دستگاهی است که می‌خواست به همه ما نشان دهد ندا چطور در خیابان شیشه رنگ سرخ را روی صورتش خالی کرد. می‌گویند هیچ اتفاقی نیفتاده، می‌گویند زندانیان خاطی محاکمه خواهند شد، از زندانی می‌پرسند «مگر زدن سرباز افتخار دارد»، یکی ترفیع می‌گیرد و دیگری مقابل دوربین شرح صورتجلسه می‌دهد ... و این بازی هنوز ادامه دارد. در میانه این تکذیب‌ها و ترفیع‌ها باز هم سهم آسیب‌دیدگان پنجشنبه سیاه تهدید و ارعاب و دستگیری بیشتر توسط نیروهای امنیتی اطلاعاتی است.

مادران، پدران، همسران و خانواده‌های سرفراز!

* ۹ صبح روز ۲۸ فروردین ۱۳۹۳ بسیاری از ماموران سپاه و وزارت اطلاعات به بهانه بازرسی به بند ۳۵۰ هجوم بردند و زندانیان را مورد ضرب وشتم شدید قرار دادند. در این ماجرا حدود ۱۹ نفر اززندانیان به شدت آسیب دیدند.

اسامی امضا کنندگان بیانیه :

مجيد آژنگ،احترام شادفر، احسان براتی، احسان یزدی، احسان شفائی، احسان ضیایی، احمد اسكندري، احمد محمدي، احمد محمدي، آیدا شالچی، آیدین اخوان، آیدین حلال زاده، آذر تشکر، آذر روستایی، آراز علیزاده، ایراندخت فامیلی، اردوان تراکمه، آرزو پوراسماعیلی، آرش پارسي، آرش قلیچ‌خانی ، آرش نصیری اقبالی، ازاده بهکیش، آزاده خسروشاهی، آزاده فرامرزیها، یاسر فراهانی، اسماعیل ایزدی، یاسمین انصاری، اشرف امیدی، اشکان قاسمی، اشکبوس طالبی، اصغر ایزدی، افروز مغزی، اكبر سيف، اكبر معنوی، اکبر صوری، اکبر معصوم بیگی، آلیس کاراپتیان، آلما بهمن پور، النا اسدی، الناز انصاری، الناز محمدی، الناز ناطقی، الهام آقاخاني، الهه فراهانی ، الهه کلانی، الهه محمدی، ام البنین زارع، امید دیلمی، امید رضایی، امید منتظری، امیر حسین موسوی ، امیررضا وکیلی، امیر یعقوبعلی، امیر معماریان ، امیر نیک پی، امین بهروززاده، امین حصوری، امین رفیعی نیا، اميد كوهى، اميد كوهى، اندیشه جعفری، آینده آزاد، انسیه سلمانی، انور میرستاری، اویس اخوان

بابک ضیایی، بابک فراهانی، بانو صابري، بیتا نقاشیان، بیژن قاسمی، بنفشه جمالی، بنفشه رنجی، بهارا بهروان، بهار خسور، بهار فامیلی، بهار فرامرز، بهار مجدزاده، بهاره افقهی، بهاره فخاریان، بهمن امینی

پارسا درخشان، پارسا کوروش، پاشا شاکر، پیام حیدرقزوینی، پیام راد، پیام شکیبا، پرتو نوری علا، پریچهر نعمانی، پردیس یزدانی، پریسا روشن فکر، پرستو یرانوند ، پرستو فاطمی، پرستو فروهر، پرهام میثاقیان، پروانه دانشور، پروانه زندی، پروانه قزوینی، پروین اردلان، پروین ملک، پژمان رحيمي، پیمان چهرازی، پیمان ملاذ، پویا رفویی، پویاز برادرانی، پویا نودهی، پوران کریمی ، پویش عزیزالدین ، پيام روشن فکر

تارا نجد احمدی، تانيا كليجئ، ترانه فروردين

ثریا فلاح، ثمین چراغی

جادی میرمیرانی، جعفر ابراهیمی، جلوه جواهری، جواد جواهری

حامیان مادران پارک لاله( مادران عزادار ایران)/ جنوب کالیفرنیا، حامد پناهنده، حدیث اسدی، حسام امام، حسام رشیدی، حسین انور حقیقی، حسین رازیان، حسن نایب هاشم، حسن نادری، حسن یوسفی اشکوری، حلیا فائزی‌پور، حمید حمیدی، حمیدرضا برقعی، حمید رضا واشقانی فراهانی، حمیدرضا یوسفی، حمید شیرازی، حمید کوثری، حميد ارهنجی پور، حميدرضا ابراهیم زاده، حميدرضا عسگري نژاد، حميد مافي، حميده حياتي

خديجه مقدم، خسرو فهیمی، خلیل درمنکی، خلیل نصیری

داریوش عبادی، داریوش عبادی، داود خداکرمی، دیبا رایین ، دریا محمدی، دلارام علی، دنا بابا احمدی‌

راضيه علیزاده زکریا ،رامين مسلميان، ریحانه اسماعیلی، ریحانه جدیدفرد، رحمان بوذری، رزیتا رجایی، رضا اسدی، رضا اسکندری، رضا جعفريان، رضا علیجانی، رضا قاسمی، رضا قاضی نوری، رضوان پارسی، رضوان مقدم، رعنا سلیمی،رامین عسکری زاده، رها عسکری زاده، رویا برومند، روجا بندری

زرین شقاقی، زینب مهدوی راد، زینب نبی، زهرا ماهانی، زهره ارزنی ، زهره اسدپور، زهره حبيب محمدي

ژیلا افتخاری ، ژیلا گلعنبر، ژيلا افتخاري

سارا آرین مهر، سارا یاوری، سارا دهکردی، سارا منصوری، ساره ایمانی، ساغر غیاثی، ساقی لقایی، سالار شریفی، سیامک کفاشی، ساناز توحیدی، ساناز توسلی، ساناز توسلی، سیاوش قلیچ خانی، سپیده صولت، سپیده فارسی، ستاره هاشمی، سحرآزاد، سحر سلحشور، سحر فكردار، سحر کی، سید رضا حسینی ، سید مهدی یوسفی، سیروس بینا ، سعید آرامی، سعید سکاکیان، سعید فدوی، سعید نعیمی، سعیده علیپور، سعيد كلانكي، سعيده اسديپور، سعيد ولدبيگي، سکینه فرهادی، سیما ببرگیر، سیما حسین زاده، سیما حسین‌زاده، سمانه خادمی، سمانه خادمی، سمانه عابدینی، سمیرا افخمی، سمش تولایی، سیمین رادمنش، سیمین صمیمی، سیمین مرعشی، سمیه رشیدی، سهراب خوشبویی، سهیلا درویشی، سهیلا ستاری، سهند ستاری، سودابه آزاد، سودابه رخش، سورن مصطفایی، سوسن پرور، سوفیا صدیق پور، سولماز احمری

شاداب علی بلندی، شاد اسد، شادي صدر، شاهرخ زبردست، شیدا عسکری، شیدان وثیق، شیرین شریفی، شیرین مهربد، شعله ابراهیمی، شعله ایرانی، شكوه افيونى، شکیبا عسگرپور، شکیبا عسگرپور، شکوفه سخی، شکوفه شفیعی‌خواه، شکوه احمدی، شکوه میرزادگی، شکوه نجم آبادی، شیما انصاری ، شیما بهره مند ، شیما دولتی، شهرام حاجى حسينى، شهلا ابقری، شهناز غلامی، شیوا نظرآهاری

صادق بیرجندی، صادق یثوبی، صادق نقاش، صادق نوابی، صبا واصفی ، صدیق فخرآبادی، صدیقه پاک ضمیر، صدیقه جعفرپور طاهریان، صفیه قره باغی

طاها زینالی، طاهره رحیمی، طهماسب وزيرى

عابس خلقی، عاطفه خسروی، عاطفه قلیائی، عبدلله صفایی مقدم ، عرفان يوسفي، عزیز ماملی، عزیز میری، عسل اخوان، عشا مومنی، عصمت بهرامی، عفت ماهباز، علی احسان، علی اکبر کرایی، علی اکبر مهدی، علیرضا اسکندریون، علیرضا خانبخشی، علیرضا هاشمیه، علی سالم، علی شروقی، علی صادقی، علی صدارت، علی صفایی، علی صمد، علی عبدی، علی فتوتی، علی کلائی، علی گلی، علی ماهباز، علی میری دیسفانی، علی مصطفوی، علی معظمی، علی نیکویی، عماد برقعی

غزال عسکری زاده، غنچه قوامي

فاطمه خانی، فاطیمه دارایی ، فاطمه رضایی ، فاطمه سعادت، فاطمه میرزایی، فائزه اثناعشری، فخری شادفر، فرامرز دادور، فرانک چالاک، فرحناز محمدي، فرید حدیدی، فریده چزانی، فریده رستمی، فریده زبرجد، فریده کومهر، فریده مهاجر، فرزانه جلالی فر، فرزانه عظیمی، فرشاد فرح سا ، فرشته طوسي، فرشته مولوی، فرشید مقدم، فرشیده آموزگار، فرناز معیریان، فرنگیس بیات ، فرهاد نیرومندزاده، فرهنگ سلامی، فرهنگ قاسمی، فیروزه فروردین، فیروزه مهاجر ، فروغ اکبری، فروغ جواهرى، فروغ سمیع نیا، فروغ عزیزی

كامبيز شبانكاره (مستند ساز)، کاظم کردوانی، کامیار اینانلو، کامبیز بختیاری، کیانا حسینی، کاوه کرمانشاهی، کاوه مظفری

گلی آغسا، گلشید کریمیان، گلشن فیال

لادن جعفری، لاله پاشا، لاله عنبری، لیدا صدرالعلمایی، ، لطیفه نمینی، لیلا اسدی ، لیلا سیف اللهی، لیلا سلطانی، لیلا فرجی، لیلی خلعت بری

مازیار رضایی، ماسیس عزیزخانی، مانا علوی ، مانی نیما، ماني احمديان، مائده سلطانی ، مائده سلطانی ، میترا فردوسی، میترا یوسفی، متین اسدی، میثاق پارسا ، میثم پورافضل، مجتبی ملکی، مجتبی هرمس، مجید خدا بنده لو، مجید فراهانی، محبوبه حسین زاده، محبوبه عباسقلي زاده، محسن پویان مهر، محسن خیمه دوز، محسن خيمه‌دوز، محسن علوی ، محسن نژاد، محسن هویدایی، محمدابراهمی ترقی‌نژاد، محمد آزاد، محمد افراسیابی (عمو اروند)، محمد ال احمد، محمد پورعبدالله، محمد جعفري، محمدحسن سیدزاده، محمد خانی، محمد رجبی، محمدرضا برقعی، محمد رضا فتحی، محمدعلي توفيقي ، محمد غزنویان، محمد قلیائی، محمد لطفی، محمد نورمحمدی ، مرتضی استیری، مرتضی خسروی، مرتضي اسدي، مرجان کاظمی، مرضیه پرواز، مریم اشرافی ، مریم اهری، مریم تنگستانی، مریم راهور، مریم رحمانی، مرمر مشفقی، مریم روستایی، مریم زندی، مریم شیخ، مریم کاویانی ، مريم افشارى، مريم توسلي، مريم مجد، مژگان ثروتی، مسیح علاقه بند ، مسعود ابراهيم نيا، مسعود الماسی، مسعود شب افروز، مسعود فتحی، مسعود فیض بخش رانکوه، مصطفی شالچی، مظفر ادب، معصومه زمانی، معصومه فتحی، معین تقدیری، مقصود کسیبی، ملاحت سلحشور، میلاد موسوی، ملودی تزری، مینا حریری، مینا کشاورز، منیر نسیم ، منیره برادران، منیژه امینی، منیژه مرعشی، منصوره آزاد، منصوره شجاعی ، منوچهر یزدیان، منيره كاظمى، مهدی امینی زاده، مهدی شبانی، مهدی عربشاهی، مهدی علیشاهی، مهدی مبرا، مهدی مظفری، مهدیه امیرگل، مهدیه زهدی ، مهدیه فراهانی، مهدیه گلرو، مهرآفرین ثابتیان، مهران براتى، مهران بوالحسنی، مهران دوستي، مهری جعفری، مهرداد رضوانی، مهرنوش میرسعیدی، مهشید راستی ، مهشيد برقعى، مهناز پراکند، میهن روستا، مهین شکرالله پور ، مهین صدری، مونا خیرآبادی، مونا سليمي قزلباش، مينا خاني

نادر احسنی، نادر طالبی، نادر فروزی، نازآفرین توکلی، نازی عظیما، نازیلا اکبری، نازلي فرخي، ناهید جعفری، ناهید کشاورز، ناهید میرحاج، ناهید نصرت، ندا صبوری، ندا فرخ، نرگس کرمانشاهی، نسرین حمیدی، نسرین وکیلی، نسیم ریاحی، نسیم سرابندی، نسیم فروردین، نسیم نظری ، نسيم سلطان بيگى، نصرالله قاضی، نفیسه آزاد، نفیسه محمدپور، نفيسه اسدپور، نقی رشیدی، نیکزاد زنگنه، نگار انسان، نگار خلج، نگار دانش يار ، نگین باقری، نگین نعمتی، نیما رفیعی، نیما علوی، نوشین خاکی، نوشین کشاورزنیا

هادی ابراهیمی رودبارکی، هانا دارابی، هدا امینیان، هدا توحیدی، هرش نقشبندی، هرموز کی، هژیر پلاسچی، هسته ی کمونیستی پراکسیس، وحید سیف زاده، وحید صالحی، وحید معتمن، وحیده مولوی

یوسف اردلان، یونس میرحسینی، وهاب انصاری، يونس تراكمه، یگانه صدارت، یلدا علایی

اسامی اضافه شده:

اسفندیار منفردزاده، ابراهیم قربانپور، اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران ونکور، احسان کیانی، احمد حمیدزاده، آیدا جعفری، آذر محلوجیان، ارسلان کهنمویی پور، آرش فتاحی، آرمین مداح، آزاده دواچي، آزاده ضیایی، آزیتا جهانی، اسماعیل زرگریان، آسیه گل محمدی، اشکان آذرین، اطلس خانبلوکی، آفرین محرر، البرز جواهری، الکس اسکندری، الهام آقاخاني، الهه امانی، امیر حسین موسوی، امیر کلهر، امیرهوشنگ افتخاری راد، آمنه زماني، انا مستعان،احمد نجاتی

بابک رحیمی،بیتا طاهباز، بهرام امامی، بهروز بیات، بهروز ستوده، بهروز صمیمی، بهروز فدائی، بهزاد کریمی، بهزاد کشاورزی، بهمن نیرومند، بهنام امینی

پریسا احمدیان، پروانه میلانی، پرویز مختاری فعال سیاسی و حقوق بشری

تانيا كليجى

ثریا فلاح

جعفر حسین زاده ، جلال علوی نیا، جمشید اسماعیل نژاد، جمشید خونجوش، جمیله ندایی

حامد پناهنده، حسین بابی نی، حسین منفرد، حسنیه نجفی، حکیمه شکری، حميد روشن، خسرو بندری

رامین خیری، رخشان پورزاد، رضا فانی یزدی ، رضا کاویانی، رضا گوهرزاد، روحی شفیعی، روزبه درنشان، روژا روشن

زریناز خسروانی، زهرا تسوریان، زهرا تقوایی، زهرا خندان، زهرا کامران، زهره خیام، زهره معینی

ژاله حریری

سیامک فرید، سیامک کلهر، ستاره سجادی، سجاد درويش، سحر دیناروند، سحر سجادی، سیروس بختیار، سیروس عبد، سکبنه طیبی ، سهیلا همدست، سوزان کریمی، سوسن محمدخانی غیاثوند

شهناز اکملی (مادر مصطفی کریم بیگی )، شاهین انزلی ، شراره رضایی، شعله آستانی، شقایق زعفری، شهاب فيضى، شهرام فیضی، شهربانو شاهینی، شهرزاد آل داود، شهلا بهاردوست، شهلا شفيق ، شهلا فروزانفر، شهین نوائی

صادق جوادی، صادق ناهومی، صدرالدین زاهد، صدیقه شکری

طلعت تقی نیا

عیسی رنجبران، علیرضا سقایی، عماد مسافری

غزال شولى زاده، غزال عسکری زاد

فاطمه شکری، فاطمه كيان ارثي، فاطمه لاله زاری، فرح صنیعی فر، فرخ نگهدار، فرزانه راجی
فرید اشکان، فریدون طاهری، فرشاد روح بخشان، فرشاد روح بخشان، فرشید کارگر، فرشيد آذرنيوش، فرهنگ رضایی، فروزان امینی، فرنگیس اصغری،فهیمه اسدی،فهیمه بهرامی،

کورش توانگر

گلناز غبرایی

لیلا اصلانی

ماری راد، مازیار محبوبی، مازیار واحدی، میترا جانیک، محمد ترابی، محمد سلیمی، محمد صدیقی، محمود بی جان بیک، محمود بشتوايي، محمود رفیع (دبیرجامعه دفاع ازحقوق بشردرایران) ، محمود علیزاده، مرتضی صادقی،مرضیه صدیقی، مرضیه نوری، مریم اعرابی، مریم حكمت شعار، مریم عرب عامری، مریم عظیمی، مریم میرزانژاد، مسعود گلباز، معصومه محمودی، مقصودنیا منوچهر، ملیحه بشنوایی، ملیحه محمدی، مینا احمدی، مینا زرین، مینا محبوبی، منصور یاسایی، منصوره بهکیش، منصوره شجاعی ، منوچهر خانباز، منوچهر ناموذ آزاد، مهدی خانبابا تهرانی، مهدی عباس پور تهرانی، مهدی فتاپور، مهرانگيز كار، مهران میرفخرایی، مهرداد درویش پور، مهری نظامی، مهشب تاجیک، مهشيد پگاهى ، مهوش دولت آبادی، مولود بشنوایی، مونا سیف، مونا مومن زاده،مینا پرکار

ناهید امیری، نرگس طیبات، نرگس قدیمی، نیره توحیدی، نیره جلالی (مادر بهکیش)، نسترن سمیعی، نسرین ابراهیمی، نسرین صالح، نسیم خاکسار، نسیم قیدی، نیلوفر اِنسان، نوید حاتمی، نورا بیانی، نيلوفر يعقوب بور

ویدا بیگلری، ویدا سلیمانی

هادی جواهری ، هادی میرمویدی

یداله بلدی

روز دهم از کمپین "ده روز با بهاره هدایت"، " بهاره یک مدافع حقوق بشر است"

2014-03-18T06:26:40Z

روز دهم و آخرین روز از کمپین «ده روز با بهاره هدایت»٬ «بهاره یک زن مدافع حقوق بشر است» نام دارد. بهاره هدایت باید طبق مقررات بین المللی و تعهدات ایران آزاد شود

پیام هادی قائمی مدیر کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران در حمایت از بهاره

امل هماهنگ کننده‌ی شبکه‌ی زنان مدافع حقوق بشر در خاورمیانه و شمال افریقا خواستار آزادی بهاره هدایت شد

بینا از هند در همبستگی با بهاره هدایت

سازمان جامعه بین‌المللی برای حقوق بشر - فرانکفورت٬ آلمان

پیام دانیل کوهن بندیت در حمایت از بهاره

پیام دکتر کریم لاهیجی

بهاره هدایت را آزاد کنید؛ درخواست ۴۵۵ تن از فعالان زنان، دانشجویی واجتماعی از قوه قضاییه

2014-03-18T06:22:11Z

جناب آقای صادق لاریجانی،

ریاست محترم قوهقضاییه جمهوری اسلامی ایران،

با سلام و احترام،

در حالی به آستانه نوروز ۹۳ نزدیک می شویم٬ که بهاره هدایت همچون برخی از زندانیان سیاسی پنجمین سالمحکومیت ناعادلانه خود را در زندان سپری می کند. محکومیت قضایی سنگین و بی سابقهاین زندانی٬ با تبعیض ها و محرومیت های مضاعفی همچون عدم اعطای مرخصی درمانی بهمدت مورد نیاز نیز همراه بوده که فشاری دو چندان بر وی و خانواده او وارد آوردهاست. ما امضا کنندگان این نامه، خواستار رسیدگی هرچه سریع تر به پرونده قضایی خانم بهاره هدایت بر اساس قوانین داخلی و تعهدات بین المللی دولت جمهوری اسلامی هستیم.

خانم بهاره هدایتکه تنها به دلیل فعالیتهای مسالمت آمیز و قانونی خود با حکم دادگاه انقلاب درمجموعبه ۱۰ سال زندان محکوم شده و از تاریخ ۱۰ دی ماه ۱۳۸۸ در زندان اوین در بازداشت بهسر می برد٬ به سبب مشکلات مزمن جسمی در معرض آسیب های جبران ناپذیری قرار دارد که می تواند امکان مادر شدن را برای همیشه از او سلب کند. به گفته خانواده اینزندانی، وضعیت جسمانی بهاره هدایت٬ به دلیل حضور طولانی مدت در زندان و تعویق مکررمراحل درمانی٬ اکنون در شرایط بحرانی قرار دارد و علی رغم درخواست های مکررخانوادهو وکلای این زندانی، قوه قضاییه از اعطای فرصت درمانی مورد نیاز همچنان خودداری میوزرد. لازم به یادآوری است که برطبق قوانین داخلی،میثاق نامه بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، و قوانین سازمان ملل برای حداقل استانداردهای رفتار با زندانیان، دسترسیبه مراقبت های پزشکی در داخل و خارج از زندان از حقوق اولیه زندانیان است .

در سال های گذشته تعداد پر شماری از زندانیان سیاسی و عقیدتی قربانی سهل انگاری مسئولان قوه قضاییه و سازمان زندان ها بوده اند.عدم رسیدگی به وضعیت سلامت این زندانیان در گذشته فجایع متعددی آفریده است. بیم آنمی رود که عدم اعطای مرخصی درمانی به بهاره هدایت سبب وارد آمدن آسیبی جبرانناپذیر به این زندانی سیاسی شود. عدم فراهم آودن امکانات پزشکی لازم که موجب واردساختن آسیب جبران ناپذیر به خانم هدایت است نه تنها در زمره رفتار غیر انسانی بامحکومین قرار دارد، بلکه باعث رنج مضاعف و غیر قانونی بر این فعال سیاسی نیز خواهدشد.

ما جمعی از فعالان مدنی و اجتماعی، همچنان خواستار اعمال بند ب ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392هستیم و از قاضی اجرای احکام پرونده بهاره هدایت می خواهیم تا پرونده وی را بر طبقوظیفه قانونی خود جهت اصلاح به دادگاه صادركننده حكم قطعي ارسال کرده و اصلاح آنرا طبق قانون جديد تقاضا كند. و از دادگاه صادرکننده حکم می خواهیم تا با لحاظقانون لاحق، و ماده 134 آن قانون در موضوع تعدد جرم، مجازات قبلي بهاره هدایت راتخفيف دهد. بر طبق قانون فعلی بهاره هدایت حتی با اطلاق مجازات اشد در جرایممتعددی که به وی نسبت داده شده فقط به 5 سال زندان می تواند محکوم شده باشد که ایندوره پنج ساله وی نیز رو به اتمام است و انتظار می رود که با اعمال قانون جدید ،ایشان هرچه سریع تر از زندان آزاد شوند.

امید است در آستانهسال نو شمسی ، با مساعدت و دستور جناب عالی، تسریع لازم در اعطای مرخصی پزشکی موردنیاز بهاره هدایت و روند بررسی قضایی پرونده ایشان اعمال شود.

نام و نام خانوادگی امضا کنندگان نامه:

آذر روستایی
آذر یغمایی
آرام حسامی
آرسن نظریان
آرش آبادپور (کمانگیر)
آرش جنتی عطایی
آرش غفوری
آرش نصیری اقبالی
آرنوش ازرحیمی
آزاد بهرامی
آزاده خرازي
آزاده خسروشاهی
آزاده ژیلایی
آزاده مولوی
آزیتا رضوان
آسيه امينى
آمنه زمانی
آمنه شیرافکن
آيدا سعادت
آیدا ابروفراخ
آیلین ذوغالیان
ئاسو جواهری
احسان بداغی
احسان رمضانیان
احسان منصوری
احمد احمدیان
احمد رافت
احمد شاهنژاد
احمد طالبی
احمد مدادی
احمد مشعوف
احمد منتظری
احمد هادوی
اردشیر طیبی
ارکیده جهانی
ارمغان عبیری
اسماعیل زرگریان
اعظم خاتم
افروز مغزی
اكرم احقاقي
اکبر روحانی
اکرم مصباح
الناز محمدی
الهه شکرائی
الهه محمدی
اميد كوهى
امیر خدیر
امیر رشیدی
امیر کلهر
امیر کلهر
امیرحسین اعتمادی
امیرحسین علی بخشی
امیرحسین فتوحی
امین اصحابی
امین نظری
انوشه مشعوف
ایرج باقرزاده
بابک اجلالی
بابک زمانیان
بلال مرادویسی
بنفشه جمالی
بنفشه حجازی
بنفشه رنجی
بهارا بهروان
بهرام امامی
بهرنگ صدیقی
بهروز ستوده
بهروز کاظمی
بهزاد پرنیان
بهزاد هدایت
بهمن محمدی چاهکی
بهناز علی اصغری
بهنود خراسانى
بورگان نظامى نرج آباد
بیتا نقاشیان
بیتا یاری
بیژن افتخاری
بیژن صف سری
پانته آ واعظ نیا
پرستو اله یاری
پرستو بیرانوند
پرستو فاطمی
پروين ملك
پروین بختیارنژاد
پروین ضرابی
پریچهر نعمانی
پریسا اکبرزاده
پریسا روشن فکر
پويا جهاندار
پويا غلامرضايي
پویا پورابراهیم
تارا سپهری فر
تانيا كليجئ
ثریا فلاح
ثمین چراغی
جادی میرمیرانی
جاوید ضمیری
جعفر قدیم خانی
جعفر مرتضوی
جلال نژاد
جلوه جواهری
جهانشاه جاوید
جواد علیخانی
جواد واشهری
حامد پناهنده
حامد شجاعی
حامد عبدالهی
حبیب تبریزیان
حجت نارنجی
حسام سلامت
حسن بیات
حسن سربخشيان
حسن طالبی
حسن فرشتیان
حسن نایب هاشم
حسین ترکاشوند
حسین سلمانی
حسین علوی
حسین نورانی نژاد
حميد ارهنجی پور
حمید بی آزار
حمید حمیدی
حمید مافی
حمیدرضا ظریفی نیا
خديجه مقدم
خسرو بندری
خسرو تجربه کار
داراب شباهنگ
داریوش سلطانی
داریوش فرجی
دامون گلریز
دانیال اوجی
درسا سبحانی
دلارام علی
راضیه (پری) نشاط
راما هاشمی علیا
رامین کریمیان
رخشان بنی اعتماد
رضا اسکندری
رضا جعفريان
رضا چرندابى
رضا حاجیحسینی
رضا رضوی
رضا سیاووشی
رضا قاضي نوري
رضا کریمی
رضا مبين
رضوان مقدم
رقیه رضائی
رها عسکری زاده
روبرتو گدوی
روجا بندری
روح الله سپندارند
روحی شفیعی
رویا بصیری
ریحانه طباطبایی
زارا امجدیان
زهرا آزادفلاح
زهرا چدار
زهرا حسنی
زهرا خندان
زهرا ربانی املشی
زهرا مصلحی مهر
زهره اسدپور
زهره تنکابنی
زهره صادقی
زینب پیغمبرزاده
زینت اسماعیل زاده
ژیلا گلعنبر
ساچلی افلاکی
ساحل سیستانی
سارا آرین مهر
سارا اسمی زاده
سارا به فروتن
سارا حیدری مقدم
سارا صحرانورد فرد
سارا کریمی
ساغر غیاثی
سپیده رجایی راد
ستاره ثابتی
سجاد شاهمرادی
سجاد ویس مرادی
سحر ترابی
سحر خسرواني
سحر رضازاده
سحر کای
سعيده سهرابي
سعید آگنجی
سعید افشار
سعیده عزت باغانی
سلماز احمری
سمانه ابولپور
سمانه کریم زاده
سمانه معظم
سمیه بهادری
سمیه رشیدی
سمیه وکیلی
سهیلا وحدتی
سوده احمدی
سورنا هاشمی
سوسن طهماسبی
سياوش بهمن
سیامک فرید
سیاوش رضائیان
سیاوش صفوی
سید احمد موسوی
سیدمحمدمهدی نبوی
سینا حقانی
سینا غیور
شاپور رشنو
شاهین انزلی
شایان وحدتی
ﺷﺮﻭﻳﻦ ﻧﻜﻮﻳﻲ
شکیبا شاه بختی
شمس تولایی
شهاب فيضى
شهابالدین شیخی
شهران طبری
شهلا انتصاری
شهلا بهار دوست
شهلا هویدا
شهین غلامی
شیده رضایی
شیوا نوجو
صادق شجاعی
صبا آذرپيك
صحرا بیرانوند
صدرا شهاب
صدیقه مقدم
صفورا الیاسی
طاهره برجیس
طلعت تقی نبا
طيبه عليرضايي
عباس حکیمزاده
عباس محمودی
عبدالحميد معصومی تهرانی
عبدالستار دوشوکی
عبدالعلي بازرگان
عبدالکریم میرفرد
عصمت بهرامی
عفت ماهباز
علي تقي پور
عليرضا فيروزي
علی اشرف شادپور
علی افشاری
علی اکبر مهدی
علی اکبر موسوی (خوئینی)
علی اکرمی
علی ضرابی
علی عبدی
علی فتوتی
علی فرخی
علی قلی زاده
علی قنبری
علی کشتگر
علی کلائی
علی ماهبار
علی منفرد
علی مهرام
علیرضا غلامحسینی
علیرضا کیانی
عنایت همایی راد
غلام عباسی
غنچه قوامي
فاریا بارلاس
فاطمه رضایی
فاطمه کریمی
فاطمه مسجدی
فتانه صادقی
فتانه عبدالحسيني
فخرالسادات محتشمی پور
فخری شادفر
فرحناز محمدی
فرزانه جلالى
فرزانه عظیمی
فرزانه محجوب
فرزین فرجی
فرشته طوسي
فرشید مقدم سلیمی
فرنگیس بیات
فرهاد صوفی
فرهنگ رضایی
فروزه مهاجر
فروغ جاوید
فروغ رسولي
فروغ سمیع نیا
فریبا داودی مهاجر
فرید اشکان
فریده صادقی مقدم
فریده غائب
فيروزه فولادي
فیروزه محمودی
کاظم کردوانی
کاظم یکله
کامران اشتری
کامیاب گیوه کی
کامیار بهرنگ
کاوه کرمانشاهی
کاوه مظفری
کریم شام بیاتی
کمال رضوی
کوهیار گودرزی
کیان دولت
کیهان فرهادی
کیوان فروزان
گلاله بهرامی
گلناربرومند
گندم احتشام
ليلا نظري
لی لی فرهاد پور
لیدافاضلی
لیلا اسدی
لیلا ایپکچی
لیلا خلیلی
لیلا صحت
لیلا فاضلی
لیلا کرمی
لیلا موری
لیلی نیکونظر
مجتبی نجفی
مجید تمجیدی
مجید محمدی
محبوبه حسین زاده
محبوبه عباسقلي زاده
محسن سازگارا
محمد افراسیابی
محمد اولیایی فرد
محمد ترابی
محمد جواد دردکشان
محمد حسین جعفری
محمد سعید ایپچیلار
محمد شوراب
محمد صابر
محمد عسگری
محمد علی انصاری
محمد مهدی احمدی
محمد هدايتى
محمدکریم آسایش
محمود کریمی حکاک
مر یم روستا یی
مرتضي نگاهي
مرتضی اصلاحچی
مرسده هاشمى
مرضیه بخشی زاده
مرمر مشفقی
مريم امي
مريم تهما سبي
مریم اهری
مریم بهرمن
مریم رحمانی
مریم رستمی
مریم کاویانی
مریم نایب یزدی
مریم یزدانی
مزدک عبدی پور
مژده علیمردانی
مژگان ثروتی
مسعود ابراهيم نيا
مسعود چناسی
مسعود خیراتی
مسعود شب افروز
مسعود شتاوی زاده
مسعود فتحی
مسعود كاظمي
مسلم کرخی
معصومه زمانی
معصومه ضياء
مقداد بریمانی
منا کاشف
منصور معدل
منصوره خسروشاهی
منصوره شجاعی
منوچهر مقصودنیا
مهدئ نخل احمدئ
مهدی اقدم
مهدی امینی زاده
مهدی پناهنده
مهدی خوان بابا تهرانی
مهدی عربشاهی
مهدی فتاپور
مهدی ممکن
مهدی نوذر
مهدی نوربخش
مهران براتی
مهران مولوی فر
مهرانگيز كار
مهرداد احسانی پور
مهرداد حمزه
مهرداد درویش پور
مهرنوش زنوزی
مهری معمارحسینی
مهشيد پگاهى
مهناز پراکند
مهین زند
میترا نجفی
میثاق پارسا
میرا قربانی فر
مینا رضایی فرخ
مینا کشاورز
مینو مرتاضی لنگرودی
نادر انتصار
نادر هاشمی
نازلي فرخي
ناصر پویافر
ناهید انتصاری
ناهید جعفری
ناهید خیرابی
ناهید فرهاد
ناهید کشاورز
ناهید میرحاج
نجات بهرامی
نرگس غروبی
نریمان رحیمی
نسترن خسروی مقدم
نسترن سمیعی
نسرين طاعتيان
نسرین حمیدی
نسرین وحید
نسیم خسروی مقدم
نسیم سرابندی
نسیم سلطان بیگی
نسیم فروردین
نعیمه دوستدار
نفيسه اسدپور
نفیسه آزاد
نفیسه محمدپور
نقی رشیدی
نگار رشیدی
نگین بانک
نورا کنعانی
نوشین کشاورزنیا
نويد محبي
نويد مستوفي
نوید آریا
نوید محبی
نوید یاراحمدی
نياز سليمى
نيلوفر بهين
نیره توحیدی
نیکزاد زنگنه
نیلوفر گلکار
نیما رشیدی
نیما مشعوف
هادی احمدیان
هادی کحال زاده
هادی میرمویدی
هانا دارابی
هايده تابش
هدا امینیان
هلنا رحمت خواه
وحيده مولوي
وحید ارباب
وحید نوذری
وحیده مولوی
وهاب أنصاری

بیانیه بیش از ۱۵۰ تن از مدافعان حقوق بشر بین المللی برای آزادی بهاره هدایت و مریم شفیع پور

2014-03-18T06:17:35Z

بیش از ۱۵۰ نفر از مدافعان حقوق بشر در سراسر دنیا خواستار آزادی بهاره هدایت و مریم شفیع پور، زنان مدافع حقوق بشر زندانی در ایران شدند.

بیش از ۱۵۰ نفر از مدافعان حقوق بشر در سراسر دنیا خواستار آزادی بهاره هدایت و مریم شفیع پور و دیگر زنان زندانی مدافع حقوق بشردر ایران شدند. این بیانیه که به مناسبت کمپین «ده روز با بهاره هدایت» منتشر شده است، به تعهدات ایران در راستای حمایت از مدافعان حقوق بشر و بخصوص زنان مدافع حقوق بشر اشاره کرده و یاداور شده است که طبق قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد زنان مدافع حقوق بشر، دولتها از جمله ایران باید از اقدامات مدافعان حقوق بشر برای احقاق حقوق انسانی گروههای مختلف حمایت کنند، فعالیتهای انها را به رسمیت بشناسند و فعالیتهای حقوق بشری این زنان را مجرمانه تلقی نکنند. به غیر از مدافعان حقوق بشری که اکثرا به صورت شخصی ازکشورهایی مانند افعانستان، کردستان، عراق، لیبی، مصر، ترکیه، ژاپن، فلیپین، تایلند، هند، پاکستان، سنگال، کامبوج، کنگو، آفریقای جنوبی و نروژ، لبنان، انگلیس و….این نامه را امضا کرده اند، چند سازمان بین المللی نیز از این اقدام حمایت کرده اند. نام این سازمانها در روزهای اتی توسط صفحه فیس بوک بهاره هدایت به تدریج منتشر خواهد شد. ترجمه این نامه را در ادامه بخوانید:

زنان ایرانی مدافع حقوق بشر را آزاد کنید و از فعالیت انها حمایت کنید

بهاره هدایت و مریم شفیع پور را آزاد کنید

ما امضا کنندگان این نامه از مقامات قضایی ایران آزادی فوری و بی قید و شرط زنان مدافع حقوق بشر، بهاره هدایت و مریم شفیعی پور را خواستاریم. بهاره هدایت به دلیل فعالیتهای خود در حوزه زنان و دانشجویی و دفاع از حقوق انسانی زنان و دانشجویان به ۱۰ سال زندان محکوم و مریم شفیع پور در رابطه با فعالیتهای حقوق بشری خود به ۷ سال زندان محکوم شده است. بهاره هدایت و مریم شفیع پور تنها دو تن از ۱۴ زنی هستند که در حال حاضر از جمله زنان مدافع حقوق بشر و فعالان سیاسی محبوس در زندان اوین هستند.

مطابق با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد زنان مدافع حقوق بشر ما یادآور تعهدات دولت ایران می شویم که دفاع از حقوق بشر و اقداماتی که در راستای احقاق حقوق بشر صورت میگیرد را نباید برخلاف تعهدات و ضمانتهای بین المللی محدود کند و یا این اقدامات را مجرمانه تلقی کند. همچنین یاداور می شویم که زنان مدافع حقوق بشر نباید بخاطر فعالیتهای خود در دفاع از حقوق بشر از حقوق انسانی که توسط استانداردهای جهانی تضمین شده است محروم شوند.

همچنین ما از رئیس قوه قضایه ایران جناب آقای صادق آملی لاریجانی خواستار اقدام فوری برای آزادی بهاره هدایت و سایر زندانیان سیاسی مطابق با اصلاحات جدید در قانون مجازات اسلامی هستیم. بر اساس ماده ۱۳۴ این قانون، افرادی که به جرایم گوناگونی محکوم شده‏اند می‏توانند فقط حداکثر مجازات را برای شدیدترین جرمی که داشته‏اند‏ دریافت کنند، نه آنکه مجازاتی را که مرکب از مجموعه مجازات‏ها‏ برای هر یک از اتهامات است دریافت کنند. ماده ۱۳۴ همچنین به مقامات قضایی اجازه می‏دهد هدایت را پس از سپری کردن نصف دوران محکومیت خود آزاد کنند.

همچنین از رییس قوه قضائیه آقای صادق آملی لاریجانی انجام اقدامات جدی و فوری برای تضمین آزادی مریم شفیع پور و تجدیدنظر در اتهامات وی را خواستاریم.

در پایان از مقامات قضایی ایران مصرانه می خواهیم که مطابق با قوانین و مقررات بین المللی قوانینی را تصویب کنند که حمایت کننده و تسهیل کننده فعالیت زنان مدافع حقوق بشر در ایران باشد.

حضور و عملکرد دولت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل/ الهه امانی

2014-03-17T10:30:13Z

شهروند: به مناسبت روز جهانی زن، روز اول مارس 2014، جلسه ای به دعوت انجمن زنان ایرانی مونترال در دانشگاه کنکوردیا مونترال برگزار شد. سخنران اصلی این برنامه، الهه امانی، فعال حقوق بشر و زنان و پژوهشگر از دانشگاه فلرتون کالیفرنیا بود. امانی تجربیات خود را از کنفرانس های بین المللی زنان بیان کرد و به نقش این مجامع، تاثیر آن ها در جهان و نقش ایران در این مجامع اشاره کرد. متن سخنرانی ایشان را در زیر می خوانید:

کمیسیون مقام زن در سازمان ملل با هدف دفاع از حقوق زنان، تامین امنیت و بهبود موقعیت زنان در سال 1946 تاسیس شد. این کمیسیون تا سال 1975 مانند سایر کمیسیون های سازمان ملل فعالیت می کرد. در سال 1975 برای اولین بار سازمان ملل کنفرانس زنان را در مکزیکوسیتی تشکیل داد و آن سال را “سال زن “نامید. کنفرانس اول در مکزیکوسیتی، دومین کنفرانس در کپنهاگ در سال 1980 و سومین کنفرانس در سال 1985 در نایروبی برگزار شد. در دو کنفرانس اول و دوم عمدتا نمایندگان دولت ها شرکت کرده و سازمان های غیر دولتی حضور چشمگیری نداشتند، ولی از همان اولین کنفرانس فعالان جنبش زنان در پیرامون این کنفرانس ها گرد هم می آمدند و بحث و گفتگو می کردند. در اولین کنفرانس در مکزیکوسیتی اخبار مربوط به حضور اجتماع زنان آمریکای لاتین در مطبوعات آمریکای لاتین انعکاس یافت ولی در مطبوعات انگلیسی زبان کمتر منعکس شد. در کنفرانس کپنهاگ نیز فعالان زنان و فمینیست ها پیرامون این کنفرانس گرد هم آمدند. در سومین کنفرانس زنان سازمان ملل در نایروبی بود که اخبار مربوط به اینکه سازمان ملل کوشش هایی در جهت رفع تبعیض جنسیتی انجام می دهد در جهان منتشر شد و فعالان زنان و حقوق بشر و فمینیست ها توجه بیشتری به آن پیدا کردند. در کنفرانس نایروبی تعداد زیادی از سازمان های غیر دولتی زنان شرکت کردند و یک فروم غیر دولتی NGO forum در کنار کنفرانس نایروبی برگزار شد. کنفرانس نایروبی با موضوع “استراتژی های آینده نگر برای برابری جنسیتی” نگاهی به آینده داشت.

کنفرانس بعدی در پکن در سال 1995 برگزار شد. دوره ی 10 ساله مربوط به این دو کنفرانس ـ کنفرانس نایروبی و پکن ـ اوج گفتمان پیرامون چالش های زنان در سطح جهان بود چرا که در کنار چالش های زنان بر اساس مختصات محلی، ملی و قومی خطوط مشترکی بین زنان در سطح جهان وجود دارد به این معنی که با چالش های مشابهی مواجه هستند. در کنفرانس پکن حدود 35000 زن و 1200 مرد شرکت کردند. متجاوز از 30 نفر از زنان فعال حوزه زنان از خارج از کشور در برابر بیش از 300 نفر از طرف دولت ایران در این کنفرانس شرکت کردند. در کنفرانس پکن رژیم ایران بسیار متشکل شرکت کرده بود. بیش از سیصد نفر از طرف دولت ایران و از سازمان های غیردولتی ـ که یا مستقل نبودند و یا سیاست هایشان بسیار به قدرت حاکم نزدیک بود ـ شرکت کردند(سازمان هایی که در اصلاح بین المللی NGO یا سازمان های غیر انتفاعی که از طرف دولت حمایت می شوند).

(در آن کنفرانس خانم امانی کارگاهی درباره مبحث چالش برانگیز حقوق بشر- حقوق زنان و اسلام داشتند. بررسی اینکه در کجاها این مقوله ها با هم در تناقض هستند و در کجا می توانند کنار هم قرار بگیرند.)

از کنفرانس نایروبی به بعد همیشه در کنفرانس ها و کمیسیون های سازمان ملل دو جریان حضور دارند؛ یکی فعالان وکنشگران، فمینیست ها و مدافعان حقوق بشر و استادان و همه ی کسانی که به برابری جنسیتی اعتقاد دارند و کار می کنند و می خواهند در جهت رفع تبعیض از زنان گام بردارند و یک کنفرانس هم کنفرانس دولتی هاست.

این اجتماع غیردولتی ها NGO Forum در واقع روح جنبش زنان در جهان است. بحث هایی که در آن مطرح می شود از ریشه و پایه جنبش زنان بالا می آید، البته در کنفرانس دولتی هم بحث های دولت ها است.

هدف دولت ایران این بود که نشان دهند در ایران زنان از موقعیت مناسبی برخوردار هستند در حالی که فعالان جنبش زنان سعی داشتند نشان دهند که موقعیت لرزان و کمرنگی که زنان در زمان پهلوی داشتند هم عقب تر رفته و زن ها به خانه ها رانده شده اند.

در تمام کنفرانس ها از جمله کنفرانس پکن همیشه واتیکان به عنوان “Holy see” (در قالب نهادی که حق رای ندارد در تمام جلسات به عنوان ناظر شرکت می کند) و ایران در جبهه ی مخالف بحث ها قرار دارند البته کشورهای دیگری نیز هستند که گاه به عنوان مخالف در بحث ها شرکت می کنند، ولی ایران و واتیکان همواره در موضوعات مربوط به بهداشت و سلامت زنان، حق زنان بر بدن خود، تنوع جنسیتی و غیره در بحث ها موضع مخالف دارند.

سند نهایی کنفرانس پکن در 131 صفحه مهمترین و مترقی ترین سندی است که تا به امروز در دنیا به صورت رسمی وجود دارد. کنفرانس پکن کنفرانسی پر تنش بود به طوری که ایران و واتیکان در چند موضوع شدیدا موضع مخالف داشتند. موضوعاتی چون کاربرد واژه ی “جنسیت” در مقابل “جنس” gender vs sex (چون اساسا نگاه مذهبی مفهوم جنسیت را قبول ندارد). دوم واژه ی “برابری جنسیت”Gender equality بود که ایران به جای تساوی بر واژه ی “عدالت” Gender equality تاکید داشت.

برابری جنسیتی امری قابل اندازه گیری است در حالی که مفهوم عدالت امری کیفی است و هر کشوری می تواند بنا به خواست خود آن را تعریف کند. برای مثال بر اساس تفکر حاکم در ایران ممکن است ازدواج یک دختر 12 ساله که فقیر است و نیاز به سرپرست دارد عادلانه به نظر برسد در حالی که بر اساس نگرش تساوی جنسیتی چنین عملی مورد قبول نیست. تنش میان پذیرش تساوی جنسیتی در برابر عدالت جنسیتی بیشتر در میان کشورهای جنوب (آسیا آفریقا و آمریکای لاتین) وجود دارد یعنی کشورهایی که در آنها برابری قانونی وجود ندارد. در دنیای غرب حداقل برابری قانونی تا حدودی وجود دارد گرچه در هیچ کشوری در دنیا به طور کامل برابری جنسیتی وجود ندارد ولی حداقل در غرب از نظر قانون در بسیاری از کشورها زن و مرد با هم برابرند.

یکی دیگر از موضوعات پر تنش “مسئله ی حق زن بر بدن” خود بود که در مجامع بین المللی در مبحث بهداشت زنان قرار می گیرد، البته در این مقوله دیگاه مذهبیون اعم از کاتولیک یا مسلمان در یک طیف قرار می گیرد. برخی گروه های مذهبی مثل Catholics for Choice این حق را به رسمیت می شناسند و برخی دیگر نه.

در کنفرانس پکن مقرر شد تا در کنفرانس بعدی دولت ها در مورد 12 حوزه ی پر اهمیت در مورد زنان شامل: حضور زنان در رسانه ـ خشونت علیه زنان ـ حقوق بشر ـ فقر در زنان ـ زنان و تغییرات آب و هوا ـ بهداشت زنان ـ حضور زنان در ساختارهای دولتی ـ حضور زنان در آموزش ـ حضور زنان در مقام های تصمیم گیری ـ زنان و محیط زیست ـ زنان و صلح) اقدامات عملی خود را ارائه دهند.

نکته دیگر در کنفرانس پکن مطرح شدن واژه ی “دختر بچه “Girl Child برای اولین بار در مجامع بین المللی بود. علت مطرح شدن این موضوع این بود که در مصائب مربوط به کودکان در دنیا مانند تغذیه ناسالم و آب آشامیدنی ناسالم و دسترسی به آموزش ابتدایی همیشه آمار در دختران چندین برابر بیشتر از پسران است، گرچه عمق و میزان این نابرابری در زمینه ی شرایط دختر بچه ها و پسربچه ها در کشور های مختلف متفاوت است.

در سال 2000 در کنفرانس پکن+5 کمیسیون سازمان ملل که به بررسی و ارزیابی اقدامات عملی کشورها در حوزه های مطرح شده در کنفرانس قبلی اختصاص داشت، ایران گزارش مفصلی ارائه کرد. در آن گزارش تاکید بیشتر ایران بر آموزش بود که البته باید گفت ایران برای رفع خلاء آموزش ابتدایی اقداماتی انجام داده ولی اساسا کشورها در انجام اقدامات عملی کار خاصی انجام نداده بودند و به اهداف و پیشرفت هایی که در مورد بهبود شرایط زنان متعهد شده بودند، نائل نگردیده بودند. در آن زمان بحث بر این بود که کنفرانس پنجم در سال 2005 انجام شود، ولی تمام فعالان و کنشگران و فمینیست ها با این کار مخالف بودند و معتقد بودند اگر جامعه ی جهانی دوباره در کنار هم جمع شوند و بخواهند سندی تدوین کنند به طور حتم دستاوردهای کنفرانس پکن از بین می رود و عقب گرد خواهند داشت و علت آن هم اینست که در تمام مذاهب در سطح جهان بنیادگرایی مذهبی رشد کرده است. اگر چه کنفرانس پکن +5 و پکن +10 و پکن +15 تشکیل شده ولی تا امروز کنفرانس پنجم زنان سازمان ملل تشکیل نشده است.

کمیسیون مقام زن سازمان ملل هر ساله اجلاس دارد و امسال نیز 58 امین اجلاس آن برگزار خواهد شد. در سال گذشته 6000 سازمان غیردولتی در نیویورک در این اجلاس شرکت کردند و البته 45 عضو رسمی آن از جمله ایران (که از سال 2010 صاحب کرسی شده است) نیز شرکت داشتند. متاسفانه فعالان حوزه ی زنان در خارج از کشور حضور منسجمی در این اجلاس ندارند، در حالیکه پتانسیل آن وجود دارد. هماهنگی و برنامه ریزی دقیق تر می تواند باعث حضور پر رنگتر سازمان های غیردولتی که در خارج از ایران در حوزه ی زنان فعالیت می کنند شود.

نقش اصلی سازمان های غیردولتی در این اجلاس تهیه و ارائه ی “گزارش سایه” shadow report در برابر گزارش دولت هاست به طوری که این گزارشات که توسط سازمان های غیردولتی تهیه می شود، شرایط واقعی کشورها را در حوزه ی زنان، در برابر گزارشات دولت ها مطرح می کند. جا دارد تا سازمان های غیر دولتی فعال زنان نیز در مورد ایران گزارشات سایه تهیه کنند تا در سایت سازمان ملل در کنار گزارشات ارسالی دولت ایران قرار بگیرد و جامعه ی جهانی با واقعیت های مسایل زنان در ایران آشنا شوند.

سال 2012 پر تنش ترین سال بود. موضوع این اجلاس خشونت علیه زنان بود و مخالفت ایران و واتیکان و چند کشور در موضوعاتی از جمله ازدواج کودکان، به این اجلاس اجازه نداد تا در لحظات پایانی سندی تهیه و به توافق برسد. شاید این اجلاس یکی از کلیدی ترین اجلاس ها بود که از سال 1946 تا سال 2012 برگزار شده است.

نکته قابل توجه این است که دولت ایران در این اجلاس و در کنفرانس ها بسیار برنامه ریزی شده شرکت می کند. دولت ایران به عنوان مبلغ فلسفه ی حکومت اسلامی و با نگاه صادر کردن انقلاب مدل ایران که آن را مدلی رهایی بخش برای دنیا معرفی می کند، در برخی موارد با زیرکی سعی می کند نگاه واپسگرایانه ی خود را به دنیا القاء کند. حکومت ایران همیشه نقش بازدارنده و منفی در این اجلاس ها و کنفرانس ها بازی می کند. بنابراین کنشگران حوزه ی زنان نباید حکومت ایران را دست کم بگیرند و چنین بپندارند که همه از تبعیضات جنسیتی و نقض حقوق زنان در ایران آگاهند. فعالان زنان باید در این کنفرانس ها متشکل و سازمانیافته شرکت کنند.

اگرچه مصوبات این کنفرانس ها و اجلاس ها نمی تواند موجب تغییرات اساسی در کشورها شود ولی این مکانیسم جهانی می تواند موجب شود تا به تدریج کشورها در برابر عملکرد خود پاسخگو شوند. انتظار نمی رود امسال نیز با رییس جمهور جدید در برنامه ها و استراتژی شرکت کنندگان حکومت ایران همانند 35 سال گذشته تغییری حاصل شده باشد.

جمع بندی

بررسی اجمالی موارد مطرح شده نشان می دهد نقش سازمان های غیر دولتی در برابر دولت ها بسیار اهمیت دارد، به طوری که حضور فعالان زن در پیرامون کنفرانس های اول و دوم سازمان ملل موجب شد تا از کنفرانس سوم سازمان های غیر دولتی نیز رسما وارد عرصه ی کنفرانس ها شوند. ارائه ی گزارشات سایه سازمان های غیر دولتی در برابر گزارشات دولتی می تواند برای دولت ها چالش برانگیز باشد و آنها را به سمت اقدامات موثر پیش ببرد.

همچنین از کنفرانس پکن به بعد از بحث پیرامون چالش ها و جامعه ی جهانی به یُمن مبارزات زنان، کشورها به سمت اقدامات عملی و جوابگو بودن در زمینه ی برابری جنسیتی پیش رانده شده اند و اگر چه اقدامات عملی ویژه ای صورت نداده اند ولی این روند می تواند ادامه یابد.

متاسفانه یکی از تهدیدهای مهم پیش روی دستاوردهای حوزه ی زنان بنیادگرایی مذهبی و جهانی شدن سرمایه است که در سراسر جهان رشد کرده که می تواند مانعی در برابر پیشبرد فعالیت های فعالان برابری جنسیتی باشد.

حکومت ایران نیز همواره در این کنفرانس ها حضور فعال و بازدارنده داشته و سعی کرده مدل ایران را برای سایر کشورها تبلیغ کند.

فعالان و کنشگران و فمینیست های ایرانی خارج از ایران می بایست با انسجام و هماهنگی و همکاری با یکدیگر در این اجلاس ها شرکت کنند و در برابر دولت ایران شرایط واقعی داخل ایران در حوزه ی زنان را به گوش جهانیان برسانند.

گفتنی است این برنامه همراه با موسیقی زنده و بخش پرسش و پاسخ برگزار شد.

پروین ذبیحی برنده جایزه حقوق بشری سازمان غيردولتى اتريشى سودويند شد

2014-03-14T09:39:40Z

پروین ذبیحی برنده جایزه حقوق بشری سازمان غيردولتى اتريشى سودويند شد. پروين متولد بانه – کردستان، ساکن مريوان و دانش‌آموخته‌ مقطع فوق ديپلم رشته‌ علوم انسانى است.او عضو هيئت مديره انجمن زنان آذرمهر، عضو کانون کودکان، اتحاديه کارگران بي‌کار و اخراجى، است و در انجمن ادبى مريوان نيز فعاليت دارد.

جايزه حقوق بشرى رها، از جانب سودويند براى اداى احترام و ستودن مبارزات پروين ذبيحى، که سهمى در ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر در ايران داشته، در نظر گرفته شده است.
سازمان غيردولتى اتريشى سودويند، در سال ١۹۷۹ بنيانگذارى شده است و از سال ٢٠٠۹ داراى مقام مشورتى شوراى اقتصادى اجتماعى سازمان ملل متحد مى باشد. سودويند که به توسعه جهانى پايدار، حقوق بشر و شرايط کارى مناسب در جهان خود را متعهد مى داند، از سال ٢٠١٠ در شوراى حقوق بشر از طريق تنظيم موضع گيرى هاى خود و تدارک اجلاس هاى موازى در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران توسط نمايندگان خود در شوراى حقوق بشر، حسن نايب هاشم و شعله زمينى، شرکت داشته و در زمينه طرح موارد نقض حقوق بشر در ايران و جلب توجه بين المللى به آن، مى کوشد.

مراسم رسمى اهداى جوايز به برگزيدگان، در جريان بیست و پنجمین اجلاس شوراى حقوق بشر در ژنو، برگزار خواهد شد.

ششمین روز از کمپین «ده روز با بهاره هدایت» با عنوان «روز سلامت»

2014-03-14T08:45:36Z

در ششمین روز از کمپین «ده روز با بهاره هدایت» با عنوان «روز سلامت» شیرین عبادی - حقوقدان و برنده‌ی جایزه‌ صلح نوبل٬ قوانین بین ‌المللی را پیرامون حق برخورداری از مرخصی برای درمان را برسی می‌کند.

https://www.youtube.com/watch?v=fEtxwbCi4Kw

در ششمین روز از کمپین «ده روز با بهاره هدایت» با عنوان «روز سلامت» دکتر آرش علایی - پزشک و فعال در زمینه‌ی ایدز و اعتیاد در مورد سلامت بهاره هدایت صحبت می‌کند.

https://www.youtube.com/watch?v=7beGCsIvzSs

روز ششم از کمپین «ده روز با بهاره هدایت» به سلامت او اختصاص دارد. در همین رابطه مهناز پراکند - حقوقدان و مدافع حقوق بشر٬ قوانین داخلی ایران را پیرامون حق برخورداری از مرخصی
برای درمان را برسی می‌کند.

https://www.youtube.com/watch?v=VMdKSZuWhaU

پیام ضیا نبوی و مجید دری از زندان کارون اهواز به کمپین«ده روز با بهاره هدایت»

2014-03-12T17:28:40Z

ضیا نبوی و مجید دری، دانشجویان محروم از تحصیل و ستاره دار که به ترتیب در حال گذراندن حکم ۱۰ سال و ۶ سال زندان هستند پیامی را خطاب به بهاره به کمپین «ده روز با بهاره هدایت» ارسال کردند:

ضیا نبوی و مجید دری دانشجویان محروم از تحصیل و از اعضای دفتر تحکیم وحدت پیامی که در حال حاضر در زندان هستند پیامی را خطاب به بهاره برای کمپین ده روز با بهاره هدایت ارسا کرده اند.

بهاره عزیز شاید حالا بعد از گذشت این سال‌ها در زندان، کلماتی مانند مقاومت، امید و افتخار معنایی نزدیک به هم را به ذهنمان متبادر کند. پس به همان معنی که خود می‌دانی، مقاومت تو و ثبات قدمت باعث افتخار و دلگرمی ماست. مقاومتی که امید را برای رقم زدن آینده ای بهتر، در دل دانشجویان و فعالان زنده نگاه می‌دارد.

بهارا ، شاد بنشین ، شاد بخرام/ بده کام گل و بستان ز گل کام
میان خون و آتش ره گشاییم/ ازین موج و ازین توفان برآییم
دگربارت چو بینم ، شاد بینم/ سرت سبز و دلت آباد بینم

به امید آزادی
ضیاو مجید
زندان کارون اهواز

روز پنجم از کمپین ده روز با بهاره هدایت:« بهاره، یک فرزند و یک خواهر است»

2014-03-12T17:27:29Z

در پنجمین روز از کمپین «ده روز با بهاره هدایت» با عنوان «بهاره یک فرزند و یک خواهر است»، خواهرش راحله هدایت متنی را برای او نوشته است:

کودکی‌ات را به خاطر داری؟
در خاطراتت کدام وجه، غالب است؟
چه خاطره‌ای برایت شیرین است؟
از کودکی‌ات که تعریف کنی، بیشتر از چه کسی حرف می‌زنی؟
در گذر از کودکی به نوجوانی، چه کسی همراهت بوده؟
چه کسی درد دل‌ها و حرفهایت را شنیده؟
به ناگفته‌های چه کسی بیشتر گوش سپرده‌ای؟
نوجوانی‌ات را به خاطر داری؟
با چه کسی بیشتر پچ پچ کرده‌ای؟
شیطنت‌هایت را با چه کسی بیشتر مانور داده‌ای؟
با چه کسی رشد کرده‌ای؟ چه کسی با تو بزرگ شد؟
هنوز هم هست؟ کنار همید؟ هنوز با هم حرف می‌زنید؟
هنوز با هم خاطرات را مرور می‌کنید؟ می‌گید یادش به خیر . . .
من با بهار بزرگ شده‌ام.
بزرگ که می‌گویم، نه که فکر کنی قد کشیده‌ام؛ کلاس‌های بالاتر رفته‌ام ها؛ نه. اینها هم بوده، هم مدرسه‌ای بودن در قاموس زندگی‌مان رخنه داشت.او یک کلاس بالاتر، همیشه.
من با بهار رشد کرده‌ام.
کودکی‌هایمان را با هم بچگی کردیم، بازی، گریه، دعوا، قهر.

این آخری را فراموش نمی‌کنم که «قهر»مان هم خاطره بود، در «قهر» هم «شدن» را تمرین کردیم، جدا جدا. آشتی که کردیم یکی شدیم. یکی بودنمان را به گفت‌وگو نشستیم. دیگر دعوایی در کار نبود، قهری در کار نبود.
«گریه»‌ای اگر بود «درد» «چگونه شدن» بود.
همراه و همگام می‌رفتیم؛ او یک پله بالاتر.
او می‌گفت، من می‌دانستمش.
من می‌گفتم، او از قبل دانسته بود.
دانشگاه اما راه زندگی‌مان را روشنتر نشان‌مان داد. گویی او می‌باید ترسیم‌گر راهی دیگر شود و من راهی جدا، و من تنها.
بی‌خیال شدیم.
برای هم آرزو کردیم؛ یادت هست؟
آرزو کردیم در راهی که می‌رویم، پشیمانی اسیرمان نکند.
و تو رفتی؛
من اما رهایت نکردم بهار.
یادت هست؟
.
.
.
حالا دیگر چند سالی است که تو رفته‌ای
خیلی دور نه؛
اما یک پله بالاتر
اما من رهایت نکردم بهار
سپردمت به خدا؛ صدایم را می‌شنوی؟!
.
.
تو خاطراتت را با چه کسی مرور می‌کنی؟
عروسک بچگی‌هایمان را یادت هست؟ دختری با موهای زرد، لباسی که مادربزرگ برایش دوخت را چطور؟يادت مياد؟
خرگوشک حکیم باشی من
خرگوش بادی سبز تو
یه عروسک دیگه هم بود، پسره مال من، دختره مال تو.
سحرهای ماه رمضان را چی؟
دعوا می‌کردیم یادت هست؟
قهرمون؟
آشتی‌مون؟
حتما یادت هست.
آخر تو یک کلاس بالاتر بودی، یک سال بزرگتر
.
.
.
صدایم را می‌شنوی بهار؟
.
.
تو نیستی، من با کی بازی کنم؟؟؟؟

روز چهارم از کمپین ده روز با بهاره هدایت: «بهاره یک همسر است»

2014-03-12T09:55:00Z

روز چهارم از کمپین ده روز با بهاره هدایت «بهاره یک همسر است» نامگذاری شده. در ادامه مطالب منتشر شده در این روز در صفحه فیس بوک این کمپین را می خوانید:

روز چهارم از کمپین ده روز با بهاره هدایت «بهاره یک همسر است» نامگذاری شده. امین احمدیان همسر بهاره بارها طی چند سال گذشته از رابطه شان و عاشقانه هایشان نوشته است. این متن کوتاه اما دردناک از او را بازخوانی می کنیم:

یه بار تو ملاقات بی مقدمه ازم پرسید: امین می تونی ماشین ظرفشویی بگیری؟ تعجب کردم،گفتم خب یه کم گرونه و ما هم مستاجریم و معلوم نیس خونه بعدی جا داشته باشه و به کارمون بیاد، حالا چی شده یهویی به فکر ماشین ظرفشویی افتادی؟! گفت: آخه فکر می کنم این روزامون خیلی بی رحم داره می‌ره، دلم می خواد اگه اومدیم پیش هم قدر لحظه هاش رو بدونیم.. نمی خوام مثلا وقتم واسه پای ظرفشوئی هدر بره!! یادمه خیلی بهش خندیدم و کلی سر به سرش گذاشتم که دیگه حبست طولانی شده و به داره می زنه به سرت و..

اما راستش هنوزم که هنوزه هر بار یادم به اون روز می‌فته و یا جایی ماشین ظرفشوئی می بینم بی اختیار بغض گلوم رو می گیره.. حالا امشب 1400 روز تموم شده که نیست و من از دیروز مدام تصویر یه ماشین ظرفشوئی تو سرم می چرخه! فک کنم کلا خل شدم رفت پی کارش!!!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=791458654215003&set=a.174686509225557.41983.147734788587396&type=1&relevant_count=1

امین از کابین ملاقات ۴۲ می نویسد و سرقفلی که به نامشان زدند:

May 31, 2013

کابین 42 سالن ملاقات اوین میعادگاهِ روزای یکشنبه با بهار!

سندش به ناممون نیست، ولی یه جورایی این چند سال سرقفلیش رو صاحاب شدیم
البته چندتا مزیت داره این کابین که حرفه ای ها فقط ازش خبر دارن و قدرش رو می دونن!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=791461240881411&set=a.174686509225557.41983.147734788587396&type=1&relevant_count=1

گاهی عادی ترین چیزهایی که ما در زندگی داریم برای آدم ها حسرت می شود. امین نوشت:

October 27, 2012
گاهی زدنِ زنگِ خونه خودت میشه یه حسرت بزرگ..

و حالت از هرچی دسته کلیده به هم می خوره!

بهاره در زمستان ۱۳۹۱ به مرخصی آمده بود و امین از لذت زدن زنگ در و اینکه کسی آن طرف در را باز کند نوشته:

January 24, 2013

یعنی آخر ضدِ حالی که ممکنه پیش بیاد این هست که مرخصی بهار تمدید بشه، اون وقت خودت مرخصیت تموم شده باشه و مجبور باشی بری شرکت سرِ کار!!
ولی بعدش که تو شرکتی موبایلت زنگ می خوره و نگاه می کنی و میبینی که شماره تماس گیرنده افتاده "Khoone" اونوقت چند لحظه هنگ می کنی و بدون اینکه جواب بدی با یه نیشِ باز فقط تلفن رو نگاه می کنی که داره زنگ می خوره!
بعدش هم وقتی میرسی خونه دستت رو میذاری روی زنگ خونه و بر نمیداری تا تموم عقده هات خالی بشه! :)))))))))))

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=791465824214286&set=a.174686509225557.41983.147734788587396&type=1&relevant_count=1

بهاره این سال‌ها امین را از پشت حصار شیشه ای ملاقات کرده است. غیر از فرصت های کوتاه مرخصی زمان چندانی برای سپری کردن با یکدیگر نداشتند. این ویدیو از ملاقات عاشقانه شان را امین، همسر وی در ۱۴ فوریه-روز عشاق- منتشر کرد:

https://www.youtube.com/watch?v=jFBumXOhyoA

پیام ویدئویی خدیجه مقدم از مقابل سازمان ملل در ژنو

https://www.facebook.com/FreeBaharehHedayat/posts/10152675471663747

پیام ضیا نبوی و مجید دری از زندان کارون اهواز

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=791472274213641&set=a.174686509225557.41983.147734788587396&type=1&theater

دستخط بهاره هدایت از زندان اوین برای همسرش امین احمدیان

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=791468240880711&set=a.174686509225557.41983.147734788587396&type=1&theater